Dynr
Słownik staronordyjski - dynr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "dynr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- dynr
- m. pl. ir, [A. S. dyn; Engl. din; Swed. dån; Dan. dön], a din; engi d. verðr af hlaupi kattarins, noiseless are the cat’s steps, Edda 19; gnýr eða þrymr, dynr eða dunr, Skálda 169; d. ok brestr, Bær. 15: marching as troops, ríða mikinn dyn, to ride with mickle din (of horsemen galloping), Ísl. ii. 333: the phrase, koma e-m dyn fyrir dyrr, to make a din before one’s door, take one by surprise, FmS. viii. 60, 189; gera sem mestan dyn, to make the greatest noise, 403: in pl., heyrði Gangleri dyni mikla, Edda 44.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)