Erfa
Słownik staronordyjski - erfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "erfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo erfa może oznaczać:erfa
- erfa
- ð, with acc. to honour with a funeral feast, cp. the Irish phrase to ‘wake’ him, Eg. 606; síðan lét Egill e. sonu sína eptir fornri síðvenju, 644, Fms. i. 161, xi. 67. 2. to inherit, N. T. and mod. writers.
- erfa
- β. metaph. in the phrase, e. e-t við e-n, to bear long malice, to grumble.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- mod.
- modern.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. T.
- New Testament.