Fall-valtr
Słownik staronordyjski - fall-valtr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fall-valtr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fall-valtr
- adj. reeling, metaph. in eccl. writers, faltering, changeable, uncertain, of worldly things, opp. to heavenly; f. heimr, f. líf. Post. 656 B. 11, Magn. 504; f. hlutir, opp. to eilífr hlutir, Hom. 42; f. fagnaðr þessa lífs, Fms. i. 225; fallvaltan rikdóm, 1 Tim. vi. 17.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᛚᛚ-ᚢᛅᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- eccl.
- ecclesiastical.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)