Falr
Słownik staronordyjski - falr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "falr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo falr może oznaczać:falr
- falr
- 1. m. [fal, Ivar Aasen], the socket of a spear’s head in which the handle is put, often richly ornamented (spjóts-falr), FaS. iii. 388, Stj. 461, Eg. 285, 726, Edda 83, Ld. 98, Nj. 108, K. Þ. K. 96, FmS. iv. 278, 338, FS. 127; vide Worsaae 344 sqq., 498.
- falr
- 2. adj. [A. S. fæle; O. H. G. fali; Germ. feil; Swed. and Dan. fal]:—venal, to be sold, FmS. i. 185, Sd. 188, Ld. 146; e-m er e-t falt, or eiga (láta) e-t falt, to have a thing for sale, Grág. ii. 243, n. G. L. i. 237, FmS. vii. 20, Nj. 32; gjaf-falr, FmS. vii. 124; metaph., er mér eru falastir til þungs hlutar, i. e. I should not mind if they fared ill, Lv. 105, Mag. 59, Trist. 8, 11 (Fr.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Fr.
- French in etymologies.
- Germ.
- German.
- i. e.
- id est.
- L.
- Linnæus.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)