Fjölð
Słownik staronordyjski - fjölð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjölð" (lub fjǫlð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fjölð (fjǫlð)
- f. = fjöldi, a multitude, Fms. ii. 199, Róm. 383: esp. in poetry, with gen. a plenty of, Höfuðl. 16, Am. 8. 92, Gs. 5, Þkv. 23, Skv. 3. 2, Gh. 18: used as adv. [Germ. viel], much, Vþm. 3, passim, Hm. 17, 73, Sdm. 30.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fjölð może być bardziej dokładnie napisane jako fjǫlð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᛚᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gh.
- Guðrúnar-hefna. (A. II.)
- Gs.
- Grótta-söngr. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Höfuðl.
- Höfuðlausn. (A. III.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Sdm.
- Sigrdrífu-mál. (A. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)