Fjörð
Słownik staronordyjski - fjörð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fjörð" (lub fjǫrð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fjörð (fjǫrð)
- or fjorð, adv. [early Germ. fert, used by Luther, but obsolete in mod. Germ.; Swed. and Dan. fjord; cp. Sansk. parut]:—the past year; in Icel. this word is obsolete, and scarcely ever occurs in old prose writers; but the mod. ‘í fyrra’ is derived or corrupted from an older phrase ‘í fjörð,’ which is still used all over the Scandin. continent; in D. n. ‘í fjörð’ repeatedly occurs, cp. Fr.; the ‘fjörð’ in the following passages—Hkr. i. 186, Fms. ii. 328, vi. 88, Fs. 95 (Hallfred), all of them poems of the 10th and 11th centuries—is doubtless to be taken in this sense; and the explanation given in Lex. Pool., s. v. fjörð and following, cannot be right.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego fjörð może być bardziej dokładnie napisane jako fjǫrð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Fr.
- French in etymologies.
- Germ.
- German.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- Sansk.
- Sanskrit.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- s. v.
- sub voce.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)