Gör-

Słownik staronordyjski - gör-

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gör-" (lub gǫr-)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

gör- (gǫr-)
(also spelt gjör-, ger-, geyr-); the complete old form is görv-, which remains in görv-allr, q. v. [cp. görva below; mid. H. G. gar, garwe; O. H. G. garo; N. H. G. gar]:—as adverb. prefix, quite, altogether: gör-auðr, adj. quite empty: gör-bænn, adj. begging hard, importunate, Sighvat, Fb. ii. 80: gör-eyða, dd, to lay quite waste: gör-farinn, part. quite gone, quite lost, of a game, Fms. vii. 219: gör-hugall, adj. very heedful, mindful, Eg. 14: gör-kólfr, m. = for-kólfr, q. v.: gör-slokinn, part. quite slaked, Hólabók 103: gör-spiltr, part. quite corrupt.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego gör- może być bardziej dokładnie napisane jako gǫr-.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
adverb.
adverbially.
cp.
compare.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
m.
masculine.
mid. H. G.
middle High German.
N. H. G.
New High German.
O. H. G.
Old High German.
part.
participle.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back