Grimmask
Słownik staronordyjski - grimmask
Znaczenie staronordyjskiego słowa "grimmask"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- grimmask
- d, (and að, Háv. 39), dep. to chafe, be furious; g. móti Guði, Fms. viii. 240; g. upp á heilaga kirkju, Thom. 6 (Ed.); hann byrsti sik ok grimmisk mjök (of a wild bear), Finnb. 248, Mar. 563; útan Þorbjörn, hann grimmask við hann fyrir allt saman, Háv. l. c.; hvárt mun þín reiði grimmask í gegn öllum mönnum, Stj. 329; grimmask á e-n, to rage against one, Pr. 402.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᛘᛘᛅᛋᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dep.
- deponent.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)