Hlaða

Słownik staronordyjski - hlaða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlaða"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hlaða
u, f. [Old Engl. lathe in Chaucer, still used in North. E.; Dan. lade]:—a store-house, barn (also, hey-h., bygg-h., korn-h.), Eg. 235, Grág. ii. 286, Dropl. 18, Eb. 190, 318, Rm. 19, Rd. 284, 285, Glúm. 357, Ó. H. 30, Sturl. i. 95; hlöðu dyrr, Grett. 112, Ísl. ii. 69; hlöðu-kálfr, for the pun see Glúm. 359; hlöðu vindauga, Sturl. ii. 43; bók-hlaða, a library, (mod.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
North. E.
Northern English.
pl.
plural.

Prac i autorów cytowanych:

Dropl.
Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back