Hlaða

Słownik staronordyjski - hlaða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hlaða"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo hlaða może oznaczać:hlaða

hlaða
hlóð, hlóðu, hlaðit, [Ulf. hlaþan = σωρεύειν, 2 Tim. iii. 6; A. S., O. H. G., and Hel. hladan; Engl. load, lade; Germ. laden]:—to load, esp. to lade a ship; hlaða skip, Nj. 19; hlóðu skipit með hveiti ok hunangi, Eg. 69; skip hlaðit kvikfé, Landn. 194; hlóð hann skip sitt af korni ok malti, FmS. iv. 358, Höfuðl. 1; kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold, FmS. xi. 85; hlaðinn íþróttum, Fær. 157.
hlaða
II. to build up, Lat. struere:
hlaða
1. prop. to pile; hlaða korni í hjálma eðr hlöður, O. H. l. 30; skera ok h., to cut and stack (corn), Gþl. 406: to pile up, h. köst, Orkn. 112; þeir sá hlaðit skíðum, logs piled up or stacked, FS. 42; settu hann þar niðr ok hlóðu at grjóti; h. valköstu, O. H. l. 302 (in a verse); reynt mun slíkt verða hvárr grjóti hleðr at höfði öðrum, Nj. 141; má þat eigi víst vita hvárr hellum hleðr at höfði öðrum, Þórð. 36 new Ed.
hlaða
2. to build; Kormakr hlóð vegg ok barði með hnyðju, Korm. 60, Jb. 212; þeir hlóðu þar varða er blótið hafði verit, Landn. 28, Gísl. 60; hlaða vita, Orkn. 242, v. l.; var hón (the bridge) með lím hlaðin, Karl. 410; hlóð ek lof köst, Ad.; hlaðinn steinum, Hdl. 10.
hlaða
III. to fell, lay prostrate, slay, with dat.; gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann, Grett. 118 new Ed.; drífa þá til verkmenn ok gátu hlaðit erninum, BS. i. 350; fékk hann hlaðit selinum, Bjarn. 31 (MS.); þeir bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim, FmS. i. 10: freq. in poetry, Ísl. ii. 268 (in a verse), Orkn. 366, Hkr. i. 131, Eb. 208; frá ek hann at hlœði (subj.) Arnmóði, Jd. 29.
hlaða
2. naut., h. seglum, to take in sail; nú sigldu þeir at hömrum nokkurum, hlóðu seglum við mikinn háska, Korm. 168; hlóðu þeir þá seglunum sem tíðast, FmS. viii. 134, x. 347, Hkr. i. 333, 336, Sæm. 112 (prose), Sól. 77.
hlaða
IV. reflex., hlaðask at e-m, or til e-s, to pile oneself on, i. e. to throng, crowd, mob one; þeir hlóðusk á hann margir ok báru at honum fjöturinn, Fb. i. 564; vér viljum eigi at fjölmenni hlaðisk at (throng to see) er vér erum afklæddir svá gamlir, FmS. ii. 152, v. l.; ok laðask (sic) allir til Broddhelga, Vápn. 19:—also, hlaðask á mara bógu, to mount a horse, Gh. 7.
hlaða
B. [hlað, lace], hlaða spjöldum (cp. mod. spjalda-vefnaðr), to lace, embroider, Gkv. 2. 26.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛚᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
esp.
especially.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
Lat.
Latin.
L.
Linnæus.
prop.
proper, properly.
v. l.
varia lectio.
dat.
dative.
freq.
frequent, frequently.
subj.
subjunctive.
naut.
nautical.
i. e.
id est.
reflex.
retlexive.
cp.
compare.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
Ad.
Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Hdl.
Hyndlu-ljóð. (A. II.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
Sæm.
Sæmundar Edda. (A, C. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Gh.
Guðrúnar-hefna. (A. II.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back