Hlaða

Fornnordisk Ordbok - hlaða

Betydelsen av det fornnordiska ordet "hlaða"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord hlaða kan betyda:hlaða

hlaða: hlóð, hlóðu, hlaðit, [Ulf. hlaþan = σωρεύειν, 2 Tim. iii. 6; A. S., O. H. G., and Hel. hladan; Engl. load, lade; Germ. laden]:—to load, esp. to lade a ship; hlaða skip, Nj. 19; hlóðu skipit með hveiti ok hunangi, Eg. 69; skip hlaðit kvikfé, Landn. 194; hlóð hann skip sitt af korni ok malti, FmS. iv. 358, Höfuðl. 1; kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold, FmS. xi. 85; hlaðinn íþróttum, Fær. 157.

hlaða: II. to build up, Lat. struere:

hlaða: 1. prop. to pile; hlaða korni í hjálma eðr hlöður, O. H. l. 30; skera ok h., to cut and stack (corn), Gþl. 406: to pile up, h. köst, Orkn. 112; þeir sá hlaðit skíðum, logs piled up or stacked, FS. 42; settu hann þar niðr ok hlóðu at grjóti; h. valköstu, O. H. l. 302 (in a verse); reynt mun slíkt verða hvárr grjóti hleðr at höfði öðrum, Nj. 141; má þat eigi víst vita hvárr hellum hleðr at höfði öðrum, Þórð. 36 new Ed.

hlaða: 2. to build; Kormakr hlóð vegg ok barði með hnyðju, Korm. 60, Jb. 212; þeir hlóðu þar varða er blótið hafði verit, Landn. 28, Gísl. 60; hlaða vita, Orkn. 242, v. l.; var hón (the bridge) með lím hlaðin, Karl. 410; hlóð ek lof köst, Ad.; hlaðinn steinum, Hdl. 10.

hlaða: III. to fell, lay prostrate, slay, with dat.; gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann, Grett. 118 new Ed.; drífa þá til verkmenn ok gátu hlaðit erninum, BS. i. 350; fékk hann hlaðit selinum, Bjarn. 31 (MS.); þeir bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim, FmS. i. 10: freq. in poetry, Ísl. ii. 268 (in a verse), Orkn. 366, Hkr. i. 131, Eb. 208; frá ek hann at hlœði (subj.) Arnmóði, Jd. 29.

hlaða: 2. naut., h. seglum, to take in sail; nú sigldu þeir at hömrum nokkurum, hlóðu seglum við mikinn háska, Korm. 168; hlóðu þeir þá seglunum sem tíðast, FmS. viii. 134, x. 347, Hkr. i. 333, 336, Sæm. 112 (prose), Sól. 77.

hlaða: IV. reflex., hlaðask at e-m, or til e-s, to pile oneself on, i. e. to throng, crowd, mob one; þeir hlóðusk á hann margir ok báru at honum fjöturinn, Fb. i. 564; vér viljum eigi at fjölmenni hlaðisk at (throng to see) er vér erum afklæddir svá gamlir, FmS. ii. 152, v. l.; ok laðask (sic) allir til Broddhelga, Vápn. 19:—also, hlaðask á mara bógu, to mount a horse, Gh. 7.

hlaða: B. [hlað, lace], hlaða spjöldum (cp. mod. spjalda-vefnaðr), to lace, embroider, Gkv. 2. 26.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᛚᛅᚦᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Liknande poster:

Hlaða (I)

Förkortningar som används:

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

esp.: especially.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

S.: Saga.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

Lat.: Latin.

L.: Linnæus.

prop.: proper, properly.

v. l.: varia lectio.

dat.: dative.

freq.: frequent, frequently.

subj.: subjunctive.

naut.: nautical.

i. e.: id est.

reflex.: retlexive.

cp.: compare.

mod.: modern.

Verk & författare citerade:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Höfuðl.: Höfuðlausn. (A. III.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

O. H. L.: Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Þórð.: Þórðar Saga hreðu. (D. V.)

Ad.: Arinbjarnar-drápa. (A. III.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Hdl.: Hyndlu-ljóð. (A. II.)

Jb.: Jóns-bók. (B. III.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Korm.: Kormaks Saga. (D. II.)

Bjarn.: Bjarnar Saga. (D. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Jd.: Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)

Sól.: Sólarljóð. (A. III.)

Sæm.: Sæmundar Edda. (A, C. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Gh.: Guðrúnar-hefna. (A. II.)

Vápn.: Vápnfirðinga Saga. (D. II.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

➞ Se alla verk som citeras i ordboken

↑