Hlaða

Altnordisches Wörterbuch - hlaða

Bedeutung des altnordischen Wortes "hlaða"

Wie im Cleasby & Vigfusson Altnordisch-Englisch Wörterbuch definiert:

Das altnordische Wort hlaða kann bedeuten:hlaða

hlaða
hlóð, hlóðu, hlaðit, [Ulf. hlaþan = σωρεύειν, 2 Tim. iii. 6; A. S., O. H. G., and Hel. hladan; Engl. load, lade; Germ. laden]:—to load, esp. to lade a ship; hlaða skip, Nj. 19; hlóðu skipit með hveiti ok hunangi, Eg. 69; skip hlaðit kvikfé, Landn. 194; hlóð hann skip sitt af korni ok malti, FmS. iv. 358, Höfuðl. 1; kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold, FmS. xi. 85; hlaðinn íþróttum, Fær. 157.
hlaða
II. to build up, Lat. struere:
hlaða
1. prop. to pile; hlaða korni í hjálma eðr hlöður, O. H. l. 30; skera ok h., to cut and stack (corn), Gþl. 406: to pile up, h. köst, Orkn. 112; þeir sá hlaðit skíðum, logs piled up or stacked, FS. 42; settu hann þar niðr ok hlóðu at grjóti; h. valköstu, O. H. l. 302 (in a verse); reynt mun slíkt verða hvárr grjóti hleðr at höfði öðrum, Nj. 141; má þat eigi víst vita hvárr hellum hleðr at höfði öðrum, Þórð. 36 new Ed.
hlaða
2. to build; Kormakr hlóð vegg ok barði með hnyðju, Korm. 60, Jb. 212; þeir hlóðu þar varða er blótið hafði verit, Landn. 28, Gísl. 60; hlaða vita, Orkn. 242, v. l.; var hón (the bridge) með lím hlaðin, Karl. 410; hlóð ek lof köst, Ad.; hlaðinn steinum, Hdl. 10.
hlaða
III. to fell, lay prostrate, slay, with dat.; gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann, Grett. 118 new Ed.; drífa þá til verkmenn ok gátu hlaðit erninum, BS. i. 350; fékk hann hlaðit selinum, Bjarn. 31 (MS.); þeir bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim, FmS. i. 10: freq. in poetry, Ísl. ii. 268 (in a verse), Orkn. 366, Hkr. i. 131, Eb. 208; frá ek hann at hlœði (subj.) Arnmóði, Jd. 29.
hlaða
2. naut., h. seglum, to take in sail; nú sigldu þeir at hömrum nokkurum, hlóðu seglum við mikinn háska, Korm. 168; hlóðu þeir þá seglunum sem tíðast, FmS. viii. 134, x. 347, Hkr. i. 333, 336, Sæm. 112 (prose), Sól. 77.
hlaða
IV. reflex., hlaðask at e-m, or til e-s, to pile oneself on, i. e. to throng, crowd, mob one; þeir hlóðusk á hann margir ok báru at honum fjöturinn, Fb. i. 564; vér viljum eigi at fjölmenni hlaðisk at (throng to see) er vér erum afklæddir svá gamlir, FmS. ii. 152, v. l.; ok laðask (sic) allir til Broddhelga, Vápn. 19:—also, hlaðask á mara bógu, to mount a horse, Gh. 7.
hlaða
B. [hlað, lace], hlaða spjöldum (cp. mod. spjalda-vefnaðr), to lace, embroider, Gkv. 2. 26.

Mögliche Runeninschrift im Jüngeren Futhark:ᚼᛚᛅᚦᛅ
Jüngere Futhark-Runen wurden vom 8. bis 12. Jahrhundert in Skandinavien und ihren überseeischen Siedlungen verwendet

Ähnliche Einträge:

Verwendete Abkürzungen:

A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
esp.
especially.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
Lat.
Latin.
L.
Linnæus.
prop.
proper, properly.
v. l.
varia lectio.
dat.
dative.
freq.
frequent, frequently.
subj.
subjunctive.
naut.
nautical.
i. e.
id est.
reflex.
retlexive.
cp.
compare.
mod.
modern.

Zitierte Werke & Autoren:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
Ad.
Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Hdl.
Hyndlu-ljóð. (A. II.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
Sæm.
Sæmundar Edda. (A, C. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Gh.
Guðrúnar-hefna. (A. II.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
➞ Alle im Wörterbuch zitierten Werke ansehen

Back