Hlaða
Norrøn Ordbok - hlaða
Betydning av det norrøne ordet "hlaða"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet hlaða kan bety:hlaða
- hlaða
- hlóð, hlóðu, hlaðit, [Ulf. hlaþan = σωρεύειν, 2 Tim. iii. 6; A. S., O. H. G., and Hel. hladan; Engl. load, lade; Germ. laden]:—to load, esp. to lade a ship; hlaða skip, Nj. 19; hlóðu skipit með hveiti ok hunangi, Eg. 69; skip hlaðit kvikfé, Landn. 194; hlóð hann skip sitt af korni ok malti, FmS. iv. 358, Höfuðl. 1; kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold, FmS. xi. 85; hlaðinn íþróttum, Fær. 157.
- hlaða
- II. to build up, Lat. struere:
- hlaða
- 1. prop. to pile; hlaða korni í hjálma eðr hlöður, O. H. l. 30; skera ok h., to cut and stack (corn), Gþl. 406: to pile up, h. köst, Orkn. 112; þeir sá hlaðit skíðum, logs piled up or stacked, FS. 42; settu hann þar niðr ok hlóðu at grjóti; h. valköstu, O. H. l. 302 (in a verse); reynt mun slíkt verða hvárr grjóti hleðr at höfði öðrum, Nj. 141; má þat eigi víst vita hvárr hellum hleðr at höfði öðrum, Þórð. 36 new Ed.
- hlaða
- 2. to build; Kormakr hlóð vegg ok barði með hnyðju, Korm. 60, Jb. 212; þeir hlóðu þar varða er blótið hafði verit, Landn. 28, Gísl. 60; hlaða vita, Orkn. 242, v. l.; var hón (the bridge) með lím hlaðin, Karl. 410; hlóð ek lof köst, Ad.; hlaðinn steinum, Hdl. 10.
- hlaða
- III. to fell, lay prostrate, slay, with dat.; gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann, Grett. 118 new Ed.; drífa þá til verkmenn ok gátu hlaðit erninum, BS. i. 350; fékk hann hlaðit selinum, Bjarn. 31 (MS.); þeir bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim, FmS. i. 10: freq. in poetry, Ísl. ii. 268 (in a verse), Orkn. 366, Hkr. i. 131, Eb. 208; frá ek hann at hlœði (subj.) Arnmóði, Jd. 29.
- hlaða
- 2. naut., h. seglum, to take in sail; nú sigldu þeir at hömrum nokkurum, hlóðu seglum við mikinn háska, Korm. 168; hlóðu þeir þá seglunum sem tíðast, FmS. viii. 134, x. 347, Hkr. i. 333, 336, Sæm. 112 (prose), Sól. 77.
- hlaða
- IV. reflex., hlaðask at e-m, or til e-s, to pile oneself on, i. e. to throng, crowd, mob one; þeir hlóðusk á hann margir ok báru at honum fjöturinn, Fb. i. 564; vér viljum eigi at fjölmenni hlaðisk at (throng to see) er vér erum afklæddir svá gamlir, FmS. ii. 152, v. l.; ok laðask (sic) allir til Broddhelga, Vápn. 19:—also, hlaðask á mara bógu, to mount a horse, Gh. 7.
- hlaða
- B. [hlað, lace], hlaða spjöldum (cp. mod. spjalda-vefnaðr), to lace, embroider, Gkv. 2. 26.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛚᛅᚦᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- Lat.
- Latin.
- L.
- Linnæus.
- prop.
- proper, properly.
- v. l.
- varia lectio.
- dat.
- dative.
- freq.
- frequent, frequently.
- subj.
- subjunctive.
- naut.
- nautical.
- i. e.
- id est.
- reflex.
- retlexive.
- cp.
- compare.
- mod.
- modern.
Siterte verk og forfattere:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Höfuðl.
- Höfuðlausn. (A. III.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
- Ad.
- Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Jd.
- Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
- Sól.
- Sólarljóð. (A. III.)
- Sæm.
- Sæmundar Edda. (A, C. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Gh.
- Guðrúnar-hefna. (A. II.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)