Hnípa
Słownik staronordyjski - hnípa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hnípa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hnípa może oznaczać:hnípa
- hnípa
- t, [in Ulf. ganipnan = στυγνάζειν, Mark x. 22; A. S. hnipian = to bow]:—to be downcast, droop; hnípði drótt ok drúpði, people were downcast and drooping, Ód. 25: haukar þínir hnípa, FaS. i. 175; hann (the horse) hnípti í jörðina, 205; hnipaði, pret., 197, (better hnipnaði or hnípandi, part.)
- hnípa
- II. the part. hnipinn (sitja or vera hnipinn, to sit drooping and downcast; döpr ok h., Ísl. ii. 195, Edda 22, FmS. vi. 236 in a verse, Sól. 43) refers to a lost strong inflexion (hnípa, hneip, hnipu).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚾᛁᛒᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- part.
- participle.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sól.
- Sólarljóð. (A. III.)