Hnúfa
Słownik staronordyjski - hnúfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hnúfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hnúfa
- a defect. strong verb, to chop off; áðr ek hnauf (MS. wrongly hnof) höfuð af Hniflungum, Gh. 12; a απ. λεγ. In old writers and in mod. usage this verb is obsolete, but it still survives in provincial Norse, where it belongs to the 3rd class of strong verbs, nuva, nauv, see Ivar Aasen’s Grammar (1864), p. 203, l. 2; cp. also the following word.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚾᚢᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- cp.
- compare.
- defect.
- defective.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Gh.
- Guðrúnar-hefna. (A. II.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.