Höfuð-baðmr
Słownik staronordyjski - höfuð-baðmr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfuð-baðmr" (lub hǫfuð-baðmr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- höfuð-baðmr (hǫfuð-baðmr)
- (Ad. 19, Eg. 316 (in a verse), Edda Ht.), m. the head stem, a Norse law term of an agnate lineage, opp. to kvennsift (q. v.), N. G. L. i. 49, 52, Edda.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfuð-baðmr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfuð-baðmr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚢᚦ-ᛒᛅᚦᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- opp.
- opposed.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Ad.
- Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)