Iður-
Słownik staronordyjski - iður-
Znaczenie staronordyjskiego słowa "iður-"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- iður-
- a prefixed particle; [perhaps akin to ið- (above); Goth. id-; O. H. G. it-, ita; A. S. ed-, answering to Lat. re-; cp. Lat. iterum, iterare, Grimm’s Gramm. ii. 757]:—frequently, passim.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚦᚢᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Goth.
- Gothic.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.