Iður-

Słownik staronordyjski - iður-

Znaczenie staronordyjskiego słowa "iður-"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

iður-
a prefixed particle; [perhaps akin to ið- (above); Goth. id-; O. H. G. it-, ita; A. S. ed-, answering to Lat. re-; cp. Lat. iterum, iterare, Grimm’s Gramm. ii. 757]:—frequently, passim.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚦᚢᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Goth.
Gothic.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.

Back