Kæja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kæja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kæja

ð, to decoy, allure (?), a απ. λεγ.; Magnús konungr hafði skömmu áðr komit, ok vildi ekki láta kœia sik samdægris, þóttisk þurfa hvíldar, Mork. 36.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich