Kvitta
Słownik staronordyjski - kvitta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kvitta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kvitta
- að, [a for. word; Fr. quitter, from late Lat. quietare], to acquit, esp. of a debt, due; Gyrðr kvittaði Hall þar um, Vm. 72; hanu kvittaði Orm af sögðu jarðar-verði, Dipl. i. 11; hefir þú kvittað fyrir mig, Pass.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛁᛏᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- for.
- foreign.
- Fr.
- French in etymologies.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)