Kvittr
Słownik staronordyjski - kvittr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kvittr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kvittr
- adj. quit, acquitted, receipted; er hann skyldr kirkjunni sjötján aura en kvittr um allt annatt, Vm. 4; göra e-n kvittan ok liðugan, Dipl. iii. 1; handleggja kvitt ok liðugt, v. 1; gefa e-t kvitt, Fms. v. 291: the phrase, skilja kvittr við kvittan, to put clear from one another; um allt því eg kvittr er, Pass., Vídal. passim: whence kvittera, to give a receipt (kvittering).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛁᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)