Lokka
Słownik staronordyjski - lokka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lokka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo lokka może oznaczać:lokka
- lokka
- að, [Shetl. luck; Germ. locken], to allure, entice, Am. 73, Fms. viii. 23, Barl. 107, Edda 16, Hom. 108; lokka með blíðum orðum, 623. 12; lokka e-t af e-m, Fms. vi. 201: to pull softly and by stealth, hann lokkar þá af henni menit, Fb. i. 276.
- lokka
- II. [lokkr], reflex. lokkast, to fall in locks, of hair, Karl. 226.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)