Lukka
Słownik staronordyjski - lukka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lukka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo lukka może oznaczać:lukka
- lukka
- u, f. [a for. word, from Germ. gluck, but occurs in writers of the 14th century, e. g. Bárð. S., or even earlier], luck; þótti Þórðr mikla lukku á hafa haft, Bárð. 36; eigi mun þér silfr-fátt verða til lukkunnar, Finnb. 254 (from Arna-Magn. 132 fol.), Skíða R. 50, 53, 57: freq. in mod. usage, ó-lukka, ill luck, FmS. v. 255.
- lukka
- COMPDS: lukkuligr, lukkumaðR.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- e. g.
- exempli gratia.
- f.
- feminine.
- for.
- foreign.
- freq.
- frequent, frequently.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- R.
- Rimur.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)