Magr
Słownik staronordyjski - magr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "magr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- magr
- adj., fem. mögr, neut. magrt, compar. megri, megrstr or magrari, -astr; [A. S. mæger; Engl. meagre; Dan.-Swed. mager; Lat. macer]:—meagre, lean; magran mar, Hm.; mögr kýr, Eb. 316; magr ok máttdreginn, FmS. vi. 302; hón var mögr, Róm. 216:—lean, þvílík slátr er svá eru mögr, FmS. x. 303; tvá hesta aðra feita en aðra magra, Nj. 32; verði þau mögr, Rb. 344:—as a nickname, þá var hann sveltr svá at þau kenndu hann eigi, þau höfðu hann brottu með sér ok kölluðu Helga enn Magra, Landn. 205.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- compar.
- comparative.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- fem.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)