Missa
Słownik staronordyjski - missa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "missa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo missa może oznaczać:missa
- missa
- t, infin. pret. misstu, FmS. i. 178 (in a verse); [A. S. missjan: Engl. miss; O. H. G. missan; Dan. miste]:—to miss, lose:
- missa
- I. with gen. to miss, not hit, lack, and the like; Kolr sveiflaði til hans öxi ok missti hans, Nj. 56; svá missta ek alldri manns fyrr, FmS. ii. 331; hann lagði til hans með saxinu ok missti, Ó. H. 73; Philistei missa nú Samsons, found him not, Stj. 415; m. heimkvámu, FaS. i. 385, Sighvat; allt fyrir ofan þar sem missti húsanna, where the houses ended, where there were no longer any houses (for shelter), FmS. ix. 30; þau skulu eigi missa (not escape) hefndar Heilagrar kirkiu, K. Á. 116; hann missti þá fótum, he slipped with the feet, missed his footing (better m. fóta), Hkr. i. 17; m. fótanna, id., BS. i. 369; í engum mánaði missti hennar sá útími, O. H. l. 84; m. tíða, FmS. v. 182: missta’k Ástu burs, er …, I missed the son of Asta, when …, Sighvat; hann vill þrífa sverðit, ok missir, he thinks to grasp the sword and misses it, ’tis gone, Ld. 118; ef maðr missir kvaðar-váttar, has none, lacks, Grág. i. 42; sagði hann misst hafa (he had omitted) þeirra þriggja vátt-orða er í dóminn áttu at koma, Nj. 36; missti hann nú hers síns sem vita má, FmS. ii. 306; missum vér nú Hákonar Ívarssonar frænda míns, vi. 282; Dagr var þá enn eigi kominn með sitt lið ok missti þess fylkingar armsins, Ó. H. 209; þvíat þeir höfðu lengi matar misst, been long without food, Gísl. 57.
- missa
- 2. to miss, lose, suffer loss of; ek hefi mikils misst, Nj. 28, 117; þá á hann at m. þeirrar giftar, n. G. l. i. 345; missa höfðingja sinna, Þórð. 6 new Ed.; missa sinna aura (Ed. sina for sin̄a), Grág. i. 412; missa föður, Skv. 2. 10; maga hefir þú þinna misst, Am. 79.
- missa
- 3. imperS. there is a lack; þar missir engra góðra grasa, there is no lack of any good herbs, Post.; kveðja búa, í stað þeirra ef it síðara sumar missir, í kvið, Grág. i. 491; Gunnarr hljóp í lopt upp, ok missir hans, and so the thrust missed him, Nj. 84; ef Gunnars missi, if G. should die, Akv. 11:—m. e-s við, þá var við misst Atla hins svarta, FmS. xi. 45; ef mín missir við, if I should die, v. 325, vi. 224; ef þín missir við, 227.
- missa
- II. with acc. to lose, esp. in later writers and MSS.; missa sigr, to miss victory, lose a battle, FaS. i. 96; m. vára vináttu, BS. i. 869; vér höfum misst frændr vára, Fb. ii. 119, FaS. ii. 149, 246; hann hafði misst konu sína, FmS. v. 122 (but konu sinnar, Ó. H. 236, l. c.), cp. Eg. 76, Jb. 264, Ld. 291, Grág. i. 434, and so in mod. usage.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛋᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- infin.
- infinitive.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- gen.
- genitive.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- esp.
- especially.
- l. c.
- loco citato.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)