Ömbuna
Słownik staronordyjski - ömbuna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ömbuna" (lub ǫmbuna)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ömbuna (ǫmbuna)
- and ambana, mod. umbuna, að, to reward (e-m e-t); alla daga er ek lifi, á ek þér at ambana (ömbuna, v. l.), Fms. vi. 327; þú hefir ömbunat mér íllu gott, thou hast repaid me good by evil, i. 264; láti Guð oss fá þeim umbunat svá at þeir kenni, ix. 499 (ambanat, Fb. iii. 144, l. c.); þá skal Guð ambuna honum, en komi eigi fé fyrir, N. G. l. ii. 91; síðan skal erfingi umbuna honum fyrir starf sitt, Jb. 154; ömbunaði hann þar í móti þrjátigi pakka vaðmáls (paid in turn), Bs. i. 872; þeim skal ek kunna þökk ok ömbuna góðu, er …, Fms. i. 296.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ömbuna może być bardziej dokładnie napisane jako ǫmbuna.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘᛒᚢᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- mod.
- modern.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)