Öngva
Słownik staronordyjski - öngva
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öngva" (lub ǫngva)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo öngva może oznaczać:öngva
- öngva (ǫngva)
- and öngja or engja, d, to straiten, oppress; öngða í allskyns þrautum, Stj. 51; öngðr með úfriði, Str. 14; hón œngvir honum ok hann angrar, 25; takit þessa konu ok látið öngva henni, 34; öngdi þetta ok þröngdi svá mjök orku-efni hennar, Barl. 65; þeir munu svá öngva þér, Flóv. 43.
- öngva (ǫngva)
- 2. it remains in the phrase, engja sig, engjast, or engja sig sundr og saman, to writhe, like a worm; lagði fyrir brjóst honum svá hart, at hann öngvaði (sic) saman, Fas. iii. 253.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öngva może być bardziej dokładnie napisane jako ǫngva.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Flóv.
- Flóvents Saga. (G. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)