Orna
Słownik staronordyjski - orna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "orna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo orna może oznaczać:orna
- orna
- að, [perh. akin to ofn or from varmr?], to get warm; þá tók Pétr at lifna ok ornuðu liðir hans, es hann vas kaldr allr orðinn, Greg. 77; svá tekr brunnrinn at orna, sem sól gengr til viðar, Al. 51; ornandi geislar, Sks. 40; orna ok hitna, Barl. 93; með ornandum tárum, 90: impers., e-m ornar, it gets warm for one, one gets warm; taki menn glímur stórar ok viti ef mönnum ornar, Sturl. iii. 20; þegar er honum ornaði, 623. 33 . hleypr hann til ára ok vill láta orna sér, Fms. xi. 141; veðr var á geysi-kallt, ok höfðusk margir á fótum ok létu orna sér, viii. 306:—orna sér, to warm oneself; nú lát hann orna sér ok fari síðan til sels várs, Lv. 60, and so in mod. usage.
- orna
- II. reflex. pass., flestir ornuðusk af ásjón hennar, Str. 73.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- perh.
- perhaps.
- pers.
- person.
- v.
- vide.
- pass.
- passive.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)