Pyttr
Słownik staronordyjski - pyttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "pyttr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- pyttr
- m., pl. pyttar, Fs. 157, but mod. pyttir; [Engl. pit; mid. H. G. pute; Lat. puteus]:—a ‘pit,’ pool, cesspool; í Helvítis pytt, Mar.; p. djúpr ok víðr. Bs. i. 452; í einn fúlan pytt, Fas. iii. 295; í enn saurgasta pytt, Karl. 320: saur-p., Ísl. ii. 367; flæðar-p., Fs. 158; hann hrapar í pyttinn, id.; djúpasta pytts, Stj.: a pit without water, Stj. 194.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)