Refsa
Słownik staronordyjski - refsa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "refsa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo refsa może oznaczać:refsa
- refsa
- að, pret. refsti, Ól. 5; part. refst, Karl. 293; but refsat, Fms. viii. 240: [Dan. rævse]:—to punish, with dat. of the person; refsa e-m, vii. 218, viii. 240, Karl. 319: with acc. of the thing, refsa níðings-verk Fms. xi. 241, Sks. 83; r. rán ok stuldi, Ól. 5; r. e-m rangindi sín, Fb. i. 363.
- refsa
- 2. with acc. of the person; refsa e-n. Anecd. (but rare.)
- refsa
- II. to enquire, see refla above, which is, may be, the original sense of the word, from which to punish is derived, cp. Lat. quaestio.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚠᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pret.
- preterite.
- cp.
- compare.
- Lat.
- Latin.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Anecd.
- Anecdoton. (H. II.)