Reykelsi

Słownik staronordyjski - reykelsi

Znaczenie staronordyjskiego słowa "reykelsi"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

reykelsi
n. [A. S. rêcels], incense; this Icel. word was borrowed from the A. S. (words in -elsi not being genuine Norse); for incense was first known in the Scandin. countries through the Roman Catholic mass, as may be seen from the description of the impression made by peals of bells and incense on the heathen natives, see Kristni S. ch. 11, BS. passim, Dipl. iii. 4; reykelsis-brenna, -fórn, -ilmr, -offran, Stj., Eluc.; reykelsis-buðkr, -ker, -kista, -stokkr, Vm. 110, 152, Stj. 565, Str. 80, MS. 623. 55, Pm. 25, 62, Jm. 35, passim, reykelsi-ligr, adj. belonging to incense, Stj. 74.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚢᚴᛁᛚᛋᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
ch.
chapter.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Eluc.
Elucidarium. (F. II.)
Jm.
Jóns-máldagi. (J. I.)
Kristni S.
Kristni Saga. (D. I. III.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Str.
Strengleikar. (G. II.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back