Rökva

Słownik staronordyjski - rökva

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rökva" (lub rǫkva)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo rökva może oznaczać:rökva

rökva (rǫkva)
and rökkva, að, [Ulf. riquizjan = σκοτίζεσθαι]:—to grow dark, darken; eigi verðr þat allt at regni sem rökkr í lopti, Ísl. ii. 481 (out of a lost verse in Heiðarv. S.); rökr at regni miklu, it darkens for rain, Ó. H. (in a verse of A. D. 1030); ok nú rökr (rekr Kd.) at élinn annat sinn, FmS. xi. 137.
rökva (rǫkva)
II. of the twilight, to grow dark; er tekr at rökkva ok nátta, SkS. 50 new Ed.; er rökkr ok kveldar, v. l.; þegar er rökkva tók, Grett. 158 new Ed.; jafnan er rökkva tók á vetrum, BS. i. (Laur. S.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rökva może być bardziej dokładnie napisane jako rǫkva.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. D.
Anno Domini.
f.
feminine.
l.
line.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Heiðarv. S.
Heiðarvíga Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Laur. S.
Laurentius Saga. (D. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back