Rykkja
Słownik staronordyjski - rykkja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rykkja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo rykkja może oznaczać:rykkja
- rykkja
- t, [Dan. rykke], to pull roughly and hastily, with dat.; hann rykkir til svá fast, at …, Fb. i. 530; rykkja á, to pull, Fas. iii. 487; þeir tólf rykktu honum fram á fjöru-grjótið, Grett. 97; r. e-u í sundr, Fas. ii. 264, Fms. xi. 438; rykkja sverði, to draw a sword, (mod.): to draw into folds [Fr. rucher], a dress-maker’s term.
- rykkja
- 2. to run, move, Germ. rücken; en er hón sér þat rykkir hón fast undan, Fb. i. 258.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚴᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Fr.
- French in etymologies.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- Germ.
- German.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)