Saxa
Słownik staronordyjski - saxa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "saxa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo saxa może oznaczać:saxa
- saxa
- að, to chop, hack; saxa í ketil, Stj. 615; saxa ok skera mör, K. Þ. K. 92; hann saxar baggana með páli, Sd. 157; þeir bera vápn á hann ok saxa hann þar til er hann hefir bana, Fms. xi. 146; lögðusk þeir á hann ofan ok vóru þar saxaðir, 367, Sturl. i. 85, Bret. 114; laetr hann nú saxa á geirvörtuna á sér, Fs. 176.
- saxa
- 2. reflex., það saxask á e-t, it is soon chopped up, i. e. the thing is soon finished; saxast nú á limina hans Björns míns, Maurer’s Volksagen 234.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- l.
- line.
- i. e.
- id est.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Björn
- Biörn Halldórsson.