Skúa

Słownik staronordyjski - skúa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skúa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo skúa może oznaczać:skúa

skúa
að, [skór], to shoe; vel hosaðr ok skúaðr, Sks. 286; fætr þína skúar þú, Barl. 83.
skúa
2. of a horse; at hann léti með gulli skúa hesta sína, Fms. v.i. 94; var svá mikill ofmetnaðr hans, at hann vildi skúa hest sinn gullskóm sem konungrinn sjálfr, so proud was he that he wished to shoe his horse with golden shoes like the king himself, O. H. l. 48; hesti skúaðum, Fbr. 19; skúa þú hann vel ok fastliga, Sks. 374; Styrr hafði skúaðan hest, Ísl. ii. 294 (in the extracts); vóru skúaðir (skóaðir, járnaðir, v. l.) tuttugu hestar, Fms. v.ii. 182; see the remarks s. v. skór:—ásar skúaðir neðan með járni, iron-shod beams, Sks. 425; ú-skúaðr, unshod, Fms. v. 196.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
L.
Linnæus.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back