Spekingr

Słownik staronordyjski - spekingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "spekingr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo spekingr może oznaczać:spekingr

spekingr
m. a wise man, a sage; Sigurðar Hlaða-jarls er allra spekinga var mestr, FmS. i. 20; heyrit, ér spekingar, orð mín, ii. 240; Einarr bjó þá at þverá, S. mikill, Lv. 36; hann var inn mesti S. at viti, Eb. 26; Osvifr var S. mikill, Ld. 122; Gestr var S. at viti, framsýnn um marga hluti, 124; síðan fór hann til spekings eins ok sagði honum drauminn, Nj. 121.
spekingr
2. the counsellors of kings were called so; nú ræðsk Haraldr konungr um við sína spekinga, FmS. xi. 42; sem þá var konungum títt, at hafa gamla spekinga til þess at vita forn dæmi ok siðu forellra sinna, Fagrsk. 150; cp. the A. S. witenas.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᛁᚴᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.
v.
vide.
A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back