Sprengja
Słownik staronordyjski - sprengja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sprengja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sprengja
- ð, the causal of springa, [A. S. and Germ. sprengan; Dan. sprænge]:—to make burst; öxi forna ok sprengda, Sturl. ii. 170; S. egg, to break an egg; S. ber, Stj. 200; S. augu úr hausi e-s, Landn. 51; S. hest, to ride a horse to death, Korm. 68, Ísl. ii. 331, Landn. 84, Karl. 308; ok vilit þér S. mik, to work one to death, Sturl. iii. 225.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚱᛁᚾᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)