Stað-festa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stað-festa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo stað-festa może oznaczać:stað-festa

stað-festa

1. t, to give a fixed abode; s. úmaga, Grág. i. 128; staðfestr úmagi, 206; s. sik þrjár nætr til vistar, v. 10.

stað-festa

2. metaph. to make steadfast, make up one’s mind; ekki hefi ek staðfest um þat, Grett. 129; s. sátmál með sér, Fms. vi. 286; svá er mælt ok staðfest, established by law, Gþl. 168; staðfesta ráð sitt, to establish oneself, Ld. 14. 2. eccl. to confirm, K. Á. 174.

stað-festa

II. reflex. to take up one’s abode, establish oneself, Eb. 12, Eg. 182, 596, Nj. 46, Fms. i. 25.

stað-festa

2. to be determined; staðfestisk þessi ráða-görð, Eg. 271: to grow strong, sem ríki hans staðfestisk meirr, Sks. 684.

stað-festa

2. u, f. a fixed abode, residence; hafa staðfestu, Sks. 525; taka staðfestu, Eb. 12, Eg. 319; kaupa sér staðfestu, Ld. 210; goðorð ok staðfestu … þær staðfestur er bræðr mínir búa á, 308, passim.

stað-festa

2. metaph. steadfastness, stability, firmness, Sks. 587, 701; friðr ok s., K. Á. 200: truth, faithfulness, Sks. 590.

stað-festa

3. a confirmation, K. Á. 2; bréf ok staðfestur, Anecd. 88.

stað-festa

COMPDS: staðfestubréf, staðfestulauss.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚦ-ᚠᛁᛋᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich