Stað-festa
Dizionario Old Norse - stað-festa
Significato della parola Old Norse "stað-festa"
Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:
La parola Old Norse stað-festa può significare:stað-festa
- stað-festa
- 1. t, to give a fixed abode; s. úmaga, Grág. i. 128; staðfestr úmagi, 206; s. sik þrjár nætr til vistar, v. 10.
- stað-festa
- 2. metaph. to make steadfast, make up one’s mind; ekki hefi ek staðfest um þat, Grett. 129; s. sátmál með sér, Fms. vi. 286; svá er mælt ok staðfest, established by law, Gþl. 168; staðfesta ráð sitt, to establish oneself, Ld. 14. 2. eccl. to confirm, K. Á. 174.
- stað-festa
- II. reflex. to take up one’s abode, establish oneself, Eb. 12, Eg. 182, 596, Nj. 46, Fms. i. 25.
- stað-festa
- 2. to be determined; staðfestisk þessi ráða-görð, Eg. 271: to grow strong, sem ríki hans staðfestisk meirr, Sks. 684.
- stað-festa
- 2. u, f. a fixed abode, residence; hafa staðfestu, Sks. 525; taka staðfestu, Eb. 12, Eg. 319; kaupa sér staðfestu, Ld. 210; goðorð ok staðfestu … þær staðfestur er bræðr mínir búa á, 308, passim.
- stað-festa
- 2. metaph. steadfastness, stability, firmness, Sks. 587, 701; friðr ok s., K. Á. 200: truth, faithfulness, Sks. 590.
- stað-festa
- 3. a confirmation, K. Á. 2; bréf ok staðfestur, Anecd. 88.
- stað-festa
- COMPDS: staðfestubréf, staðfestulauss.
Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᛏᛅᚦ-ᚠᛁᛋᛏᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero
Abbreviazioni usate:
- v.
- vide.
- eccl.
- ecclesiastical.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- reflex.
- retlexive.
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Opere & Autori citati:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Anecd.
- Anecdoton. (H. II.)