Störr
Słownik staronordyjski - störr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "störr" (lub stǫrr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- störr (stǫrr)
- f., mod. stör, gen. starar, old dat. starru, bent-grass, Lat. carex; á starru eða strái, n. G. L. i. 383, 392; star-engi, star-gresi, q. v.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego störr może być bardziej dokładnie napisane jako stǫrr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- L.
- Linnæus.
- Lat.
- Latin.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)