Suðr

Słownik staronordyjski - suðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "suðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo suðr może oznaczać:suðr

suðr
n., gen. suðrs; older form sunnr; in poets sunnr gunnar, sunnr runna, Hkr. i. (in a verse); sunnr runnu, Vellekla: [A. S. suð; Engl. south; Germ. süd; Dan. syd]:—the south; af suðri, Fb. ii. 481; í suðri, Rb. 92; til suðrs, SkS. 163; í suðr, passim; land-suðr, south-east; út-suðr, south-west.
suðr
II. as adv.; ríða suðr, Nj. 4; suðr til Hallands, Dýflinnar, Danmerkr, Jótlands, FmS. i. 26, Eg. 157, Orkn. 256; suðr um lönd, BS. i. 744; fara suðr, to pass southwards, Eg. 53: esp. of pilgrims to Rome or Palestine, Nj. 268, Gísl. 73.
suðr
2. with motion; hann dvaldisk suðr í landi, FmS. i. 96; suðr í Sogni, Ó. H. 26; suðr frá, southwards, Nj. 118; þeir áttu suðr (in the south) Engey, 22; suðr (in the south, i. e. in southern Iceland), Þorkell máni, BS. i. 4, 31, l. 4.
suðr
II. compar. sunnar, more to the south, FmS. vi. 379, Rb. 472; sunnar meir, SkS. 213.
suðr
2. superl. sunnarst, Rb. (1812) 18; sunnast í zodiaco, 732. 4, Rb. 478.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
S.
Saga.
adv.
adverb.
esp.
especially.
v.
vide.
i. e.
id est.
compar.
comparative.
superl.
superlative.

Prac i autorów cytowanych:

Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back