Syndigr
Słownik staronordyjski - syndigr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "syndigr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- syndigr
- adj., contr. syngan (qs. syndgan), Hom. 40; syndgir, 130; synþgom, Mar. pref. xxxii, l. 23; but else uncontr. syndigir, Niðrst. 7; synduga, Stj. 173, 316, and so in mod. usage: [A. S. synig; Dan. syndig]:—sinful; einn syndugr maðr, Barl. 173, passim; see the references above.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᛏᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- contr.
- contracted.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pref.
- preface.
- qs.
- quasi.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)