Sýpinn
Słownik staronordyjski - sýpinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sýpinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sýpinn
- adj. a corrupt vulgar pronunciation for sýtinn (q. v.), used esp. of a niggardly person; hann er sýpinn: as also sýpa, t; sýpa í e-ð (qs. sýta), to grudge an outlay, of a miser, cp. Hm. 47.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛒᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- esp.
- especially.
- m.
- masculine.
- qs.
- quasi.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)