Váfa
Słownik staronordyjski - váfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "váfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- váfa
- váfi, váfði; ófir = váfir, Pd. 3; (later vófa, mod. vofa):—to swing, vibrate to and fro; belgr váfir, Hm. 135; ef ek sé á tré uppi váfa virgil-ná, 158; ván mín váfir, my hope wavers, Fms. vii. 115 (in a verse); sá váfði milli himins ok jarðar, Post.: still used in the phrase, e-t vofir yfir, is imminent, of danger; cp. þó man ek yðr þat er yfir ófir, þegjum nú, segja, then I will tell thee what is impending, though now I am silent, Pd. 3.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Pd.
- Placidus-drápa. (A. III.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)