Vánar-völr
Słownik staronordyjski - vánar-völr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vánar-völr" (lub vánar-vǫlr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vánar-völr (vánar-vǫlr)
- m. a beggar’s staff; bera vánarvöl, Hm. 77; ganga með vánarvöl, to walk with a beggar’s staff, be brought to beggary, N. G. l. ii. 71: mod. also, fara á vonarvöl.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vánar-völr może być bardziej dokładnie napisane jako vánar-vǫlr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚾᛅᚱ-ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)