Vil
Słownik staronordyjski - vil
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vil"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vil
- n. pl., root vili, dat. viljum, the bowels; þau vil er fúnat hafa af sællífis krásum, 677. 9; ok er hann sundraði griðunginn knýtti hann tvá knúta á viljunum, Róm. 187 (a loose version of ‘pallida taetris viscera tincta notis,’ Lucan. Phars. i. 619, which, may be, the translator misread as ‘cincta nodis’); takið ór mér svangann ok langan, … takið ór mér svilin og vilin, Ísl. Þjóðs. i. (in a ditty).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)