Vil-hallr
Słownik staronordyjski - vil-hallr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vil-hallr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vil-hallr
- adj. partial, leaning to, favouring; hitt grunar mik at liðsmenn yðrir muni vilhallt sagt hafa, given a partial, unfair report, Fb. ii. 124; hón sagði nökkut vilhallt sem henni var beini veittr, Glúm. 354; liðsmenn segja opt vilhallt ok segja þat er þeir vildi at væri, Karl. 383.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚ-ᚼᛅᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)