Vindr
Słownik staronordyjski - vindr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vindr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo vindr może oznaczać:vindr
- vindr
- 1. m. a winding; austan við bergit er vindr upp út ganga, Symb. 56; hann hyggr at um steina nokkura þá er svá lágu sem vindr er görr, Róm. 309.
- vindr
- 2. adj., vind, neut. vint, [vinda, vatt], awry; telgja vint né skakkt, Krók. 42 C; or Jonathe flaug aldri vint né skeift, Stj. 495.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- adj.
- adjective.
- neut.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Symb.
- Symbolae. (H. IV.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)