Yss

Słownik staronordyjski - yss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "yss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

yss
m. the noise of a swarm, bustle of a crowd (whence the mod. ös, f. = a crowd); þá görðisk yss mikill á þinginu, Eg. 350; síðan skulu þér fylkja hváru-tveggja liðinn … ok görit sem mestan ysinn. Fms. viii. 434; þá varð yss mikill í skálanum, Háv. 31; hér var yss á fólki, Skíða R. 130, Fas. iii. 532; hann sá ys fólksins, Matt. ix. 23.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
R.
Rimur.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back