1 afla-mikill
adj. opp. to aflalítill, powerful, strong, Ld.; harðgjörr ok aflamikill, Bs. i. 635; var Sæmundr afiamestr, the strongest in men, Sturl. ii. 44:
2 afla-mikill
β. (= aflmikill), used of physical strength, Stj. Judg. iii. 29; verða menn eigi ásáttir hvárr sterkari er, en þó ætîa flestir Gísla aflameira (= aflmeira), GÍsl. 26.