1 gísling
f. hostage, Gþl. 81, Fms. ii. 43, vi. 240, ix. 447, passim: guard, setja gíslingar fyrir = to guard (vide gíslar); setti Þórir þá gíslingar fyrir Gretti (an outlaw) hvar hann kæmi fram, Grett. 139 C: in the old Swed. law gislunga-lagh = the section of law respecting bail and mainprise, Verel.